- -metin kaçan’ın anısına-
sen miydin o? ben şarkı
okuyor sanıyordum aşağıda bir gemi
simitlere martı atıyor kızkulesi usülden
ucube silüeti çiziyor elleri mimar o yalancı dokunuş
sanıyordum köprüden yerçekimine dahi
tenezzülü yok itiraza düşen gövde
belirliyor gündemi
harf miydi o? ben roman
dikiyor sanıyordum şehla gözlü bir peri
rotatif diziyor sonbahara dikizlenmiş nazarlar
fındık kadar bir motordur halbuki,bakma sen
sesine sekiz sokağı tıkıştıran metafor
eliyoruz bak kaç ihtimal dolduracak
bu afili seferi
su muydu o? ben ateş
yakıyor sanıyordum,altını çizdiğin satırları
adalara vapur var,işim yok bu saatte
o kınalı, bu heybeli, şu burgaz
öteki büyük yanılgının albenili prensi
gitgide üşütüyor yok içinde işte su
bıraktığın duvarı
aşk mıydı o? ben keder
dokuyor sanıyordum güleç parmakların ne tuhaf
“çifte hû”dur bir kapıda iyimser baş selamı
ak dikişli arakiye pek yakışır kıvırcık saçlarına
cüzdanında üç resim, bakıp hüzünlenmekte
keşkesi yok bu gidişin, nokta sır,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder